اصول سیم کشی سیستم اعلام حریق

اصول سیم کشی سیستم اعلام حریق : استفاده از روش‌های مناسب سیم کشی در سیستم های اعلام حریق از نوع متعارف بسیار مهم است. اگر از کابل های استاندارد و مناسب استفاده نشود یا نقص هایی وجود داشته باشد ، این می تواند در صورت بروز آتش سوزی باعث نقص سیستم شود.
به طور کلی ، سیم های مدار هشدار آتش را می توان به دو گروه تقسیم کرد و با توجه به ویژگی های هر گروه ، می توان از کابل مناسب استفاده کرد:

گروه ۱: کابل هایی که پس از تشخیص آتش سوزی استفاده نمی شوند ، مانند کابل های آشکارساز و شستی ها.
گروه ۲: کابل های مورد استفاده پس از تشخیص آتش سوزی ، مانند منبع تغذیه وآژیرها و چراغ‌ها.

برای این گروه می توان از کابل مربع ۱٫۵ میلی متر با یک درب و عایق عایق استفاده کرد ، اما در مکان‌هایی که امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد ، باید از کابل مکانیکی استفاده شود. برای گروه دوم می توان از همان کابل استفاده کرد ، به شرط آنکه حفاظت مکانیکی اضافی مانند لوله های فولادی یا داخل لوله PVC وجود داشته باشد ، در زیر حداقل ۱۲ میلی متر گچ قرار می گیرد. در شکل زیر می توانید انواع کابل های مورد استفاده در سیستم های هشدار آتش را مشاهده کنید ، قسمت های مختلف کابل هشدار آتش نشانی معمولی:

نکات مربوط به کابل کشی سیستم اعلام حریق

کابل های سیستم هشدار آتش باید از کابل های دیگر جدا شوند.
کابل ها با یک اهمتر آزمایش می شوند و در صورت استفاده از مگا اهمتر ، کلیه امکاناتی مانند ردیاب ، آژیر ، پانل های کنترل مرکزی و موارد دیگر. آنها باید از مدار خارج شوند تا ولتاژ تست بالا به آنها آسیب نرساند.
هنگام سیم کشی از مناطق خارج نشوید. علاوه بر این ، نباید از آژیر ها هم انشعاب گرفت.
در انتهای مسیر زون ها ، یک مقاومت معمولاً در انتهای خط متصل می شود که مقدار آن ۶٫۸ کیلو است ، به طوری که جریان ایجاد شده توسط این مقاومت در منطقه منطقه باعث می شود که صفحه مرکزی یک مدار کوتاه را تشخیص دهد زنجیره ای در جاده.نقشه سیستم اعلام حریق
برای تهیه نقشه سیستم اعلام حریق باید استانداردهای موجود در خصوص تجهیزات این سیستم ها در نظر گرفته شود که اطلاعات نقشه تجهیزات مختلف سیستم اعلام حریق در زیر ارائه شده است:

اختصارات استفاده شده در نقشه سیستم های اعلام حریق

نقشه سیستم اعلام حریق در نقشه ساختمان:

در زیر نقشه ای از اصول سیم کشی سیستم اعلام حریق در پلان ساختمان با ۷ واحد مجزا آمده است، به عنوان مثال:

سیم کشی آشکار سازها و چراغ ریموت اندیکاتور

روی پایه دتکتور پیچ های اتصال برای تغذیه ورودی – و + و دو پیچ اتصال برای اتصال به آشکارساز بعدی یا مقاومت انتهای خط (EOLR) وجود دارد. همچنین ممکن است یک پیچ اتصال برای ریموت یک آشکارساز پایه مناسب وجود داشته باشد. یک نمودار برای اتصال آن به پانل مرکزی ارائه شده است.در زیر یک نمودار نمونه سیم کشی نشان داده شده است که در کاتالوگ آشکارساز برای یک سیستم اعلام حریق نوع معمولی نشان داده شده است:

همانطور که در نقشه بالا مشخص است، تمام دتکتورها از طریق دو سیم به دتکتورهای دیگر یا به برد مرکزی متصل می شوند، پایه ۱ و ۲ ورودی و پایه ۴ و ۲ ولتاژ خروجی هستند. چراغ نشانگر ریموت نیز به پایه های ۳ و ۴ هر دتکتور متصل می شود.در انتهای مسیر مقاومت انتهای خط نیز وصل می شود.

سیم کشی دستگاه های هشدار دهنده

آژیرها به ترمینال آژیر روی برد مرکزی متصل می شوند و یک مقاومت انتهایی باید به دو سر آخرین آژیر متصل شود. چراغهای استروب لایت نیز به موازات آژیرها بسته می شوند. سیم کشی چراغ ریموت اندیکاتور با استفاده از نقشه سیم کشی کاتالوگ آشکارساز استفاده شده ساخته شده است.

مراحل اجرای سیم کشی

برای اجرای سیم کشی سیستم اعلام حریق مراحل زیر را انجام می دهیم:

◼ ابتدا با نقشه محل تمامی قسمت ها را بررسی کنید.
◼ سیم کشی را طبق برنامه انجام دهید.
◼ پس از سیم کشی، دتکتورهای گرما و دود، واشر و آژیر هشدار نصب کنید.
◼ کنترل پنل مرکزی را در محل تعیین شده روی نقشه نصب کنید.
◼ سیم زمین را به بدنه فلزی پنل وصل کنید.
◼ مرکز کنترل را مطابق دستورالعمل های تست ارائه شده در کاتالوگ دستگاه تست کنید.
◼ قبل از تست کامل دستگاه، کابل های ورودی را به پایانه ها وصل نکنید.
◼ سایر تجهیزات را به کنترل پنل مرکزی متصل کرده و کل سیستم را آزمایش کنید.
◼ دتکتورها را تا پایان کار (که ممکن است حاوی گرد و غبار باشد) از پایه خود خارج کنید تا در اثر ورود گرد و غبار به داخل آنها زنگ خطر ایجاد نشود.پس از اتمام کار ساختمانی و عدم وجود گرد و غبار، مطمئن شوید که برق ۲۲۰ ولت دستگاه قطع شده و باتری ها جدا شده اند. سپس مدار سیم کشی را با اهم متر از نظر کامل بودن بررسی کنید.
◼ هنگامی که هر دستگاه الکترونیکی متصل است، سیستم را با مگاهم متر آزمایش نکنید.
◼ برای جلوگیری از آسیب به دستگاه، هنگام اتصال کابل ها، باتری ها را از دستگاه خارج کنید.
◼ پس از تست سیم کشی دستگاه، مقاومت های انتهای خط را از ترمینال دستگاه باز کرده و به آخرین دتکتور و آخرین ترمینال های آلارم هر مدار متصل کنید.
◼ وقتی مطمئن شدید که تمام اتصالات محکم هستند و عایق سیم ها خوب است، درب جلوی دستگاه را در جای خود قرار دهید، باتری ها را داخل دستگاه قرار دهید و کابل خود را وصل کنید و برق دستگاه را روشن کنید. اکنون می توانید به طور کامل و راحت دستگاه را تست کنید.
◼ این تست ها باید با باتری های جدید و پر انجام شود. باتری های با کیفیت پایین حتی در صورت شارژ شدن، پیام خطا ایجاد می کنند.
◼ برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم اعلام حریق در مواقع لزوم باید در زمان های مشخصی از سیستم بازدید و مشکلات احتمالی برطرف شود.پیشنهاد می‌شود نقشه ساختمان با جزئیات موقعیت سنسورها و سنسورها در دسترس باشد.

تعمیر و نگهداری سیستم اعلام حریق

با توجه به وظیفه ظریف و مهم سیستم اعلام حریق باید به عملکرد صحیح و به موقع آن در هنگام آتش سوزی اهمیت زیادی داد. بنابراین، نگهداری از سیستم اعلام حریق بسیار مهم است. در سیستم های آدرس پذیر و هوشمند اعلام حریق، نوع ساخت داخلی تجهیزات به تعمیر و نگهداری کمک می کند و در صورت بروز آلارم های مربوط به آشکارسازهای کثیف، خرابی دکمه فشاری، آژیر و سایر تجهیزات مسئول نگهداری، وضعیت سیستم را اعلام می کند. اما در سیستم‌های مرسوم کنونی تنها در صورت حذف یک آشکارساز از مدار، خرابی خط ارتباطی و اتصال کوتاه، سیستم خراب می‌شود. خط باعث ایجاد زنگ هشدار می شود و کثیفی یا خرابی ردیاب را فقط می توان با آزمایش تورها یا آلارم های ارسال شده در صفحه کنترل مرکزی تشخیص داد.

خطا یا آلارم چیست

اساساً به هر نوع اعلام حریق (حریق با صدای آژیر) بدون حریق واقعی خطا یا هشدار می‌گویند. یکی از مشکلات سیستم‌های اتوماتیک اعلام حریق ارسال اخطارهای اشتباه و نادرست است که مشکلات زیادی ایجاد می‌کند و در صورت تکرار زیاد سیستم را به یک چوپان دروغگو تبدیل می‌کند. دو نوع دزدگیر وجود دارد:

هشدار ناشی از عوامل خارجی

در این نوع دزدگیر عاملی غیر از حریق سیستم را فعال کرده است. هر یک از عوامل ذکر شده در زیر می‌تواند منجر به هشدار نادرست شود:

پخت و پز و پخت و پز و بخار حاصل از آن.
بخار آب و رطوبت بالا.
دود سیگار
گرد و غبار زیاد
حشرات
اسپری‌های مختلف
دود ناشی از برخی فعالیت‌ها مانند آتش بازی و غیره.
جوشکاری و عملیات مشابه
افکت‌های دود مانند دراماتیک که در تئاتر استفاده می‌شود.
بخور و وسایل روشنایی مانند شمع یا چراغ نفتی.
نوسان دمای بالا
هوا جریان دارد
تغییر کاربری فضاها بدون در نظر گرفتن شرایط طراحی اولیه سیستم اعلام حریق
تست و سرویس تجهیزات بدون غیرفعال کردن سیستم
آسیب تصادفی یا عمدی

دزدگیر ناشی از خرابی تجهیزات

این آلارم‌ها ناشی از خطای دتکتور یا خود پنل است. به این حالت هشدار کاذب می‌گویند. عواملی مانندعدم انتخاب صحیح نوع ردیاب برای مکان مورد نظر، ردیاب‌های سوخته، پارازیت و تداخل الکترومغناطیسی ناشی از روشن و خاموش شدن تجهیزات هارمونیک مانند لامپ‌های فلورسنت، تلفن همراه، یو پی اس و غیره منجر به اشتباه می‌شود.

روش‌های کاهش خطا

برای کاهش هشدارهای خطا می‌توان از سه روش زیر استفاده کرد:

حساسیت آشکارسازها را کاهش دهید: این کار کاملاً درست نیست، مگر اینکه حساسیت شما بالاتر از مقدار مورد نیاز باشد.

استفاده از سیستم تایید هشدار: در این سیستم قسمت هشدار برای مدتی (معمولا ۳۰ ثانیه) منتظر می‌ماند تا گزارش ارسال شده توسط آشکارساز باید توسط کنترل پنل مرکزی تایید شود.

استفاده از سیستم‌های پیشرفته‌تر: مانند تجهیزات آدرس‌پذیر و هوشمند. با توجه به حساسیت سیستم‌های اعلام حریق، تمامی خطاها و آلارم‌های ناخواسته برای هر سیستم باید بر اساس نوع آلارم و زمان ثبت شود تا در حین سرویس تجهیزات، مشکل پیدا و رفع شود. البته تمامی پنل‌های اعلام حریق دارای حافظه‌ای برای ثبت ارورها هستند اما به دلیل امکان پاک شدن این حافظه توسط افراد غریبه و یا قطع باتری‌های پشتیبان و منبع تغذیه، بهترین گزینه برای لاگ کیس‌ها می‌باشد.

تست حساسیت

آشکارسازهای حرارتی با یک دستگاه تست حساسیت (عملکرد دما) کنترل حرارت و آزمایش می‌شوند. در آشکارسازهای دود، حساسیت ثبت شده در پشت آشکارساز (درصد حساسیت سه، چهار یا پنج درصد) توسط یک تستر مخصوص تست می‌شود. تست حساسیت در هنگام نصب تجهیزات و یک سال پس از نصب و پس از آن هر ۴ سال یکبار انجام می‌شود و برچسب تایید و تاریخ نصب بر روی دتکتور چسبانده می‌شود.

نکته: در انجام خدمات و امکان به صدا درآوردن آژیر خطر باید از قبل به کلیه افراد مستقر در ساختمان اطلاع داده شود و احتمال بروز هرگونه خطری پیش بینی شود.

بازدیدها

در سیستم‌های اعلام حریق، بازدیدهای زیر طبق دستورالعمل کاتالوگ دستگاه انجام می‌شود:

بازدید روزانه

ابتدا بررسی کنید که چراغ اصلی روی پشته مرکزی روشن باشد. همچنین هیچ چراغ یا آژیر دیگری نباید روشن باشد. لطفاً هرگونه مشکل را به ارائه دهنده خدمات مربوطه گزارش دهید و آن را در فرم ثبت نام رویداد ثبت کنید.

بازدید هفتگی

هر هفته از پنل اصلی اعلام حریق دیدن کنید و مطمئن شوید صفحه نمایش، باتری و منبع تغذیه به درستی کار می‌کنند. بررسی کنید که چراغ زون روشن باشد و زنگ داخلی کار کند. سنسور انگشت شست یا اعلام حریق را فعال کنید. تا زمانی که اعلام حریق آزمایش شود، آژیرها را برای عملکرد نظارت کنید. هر هفته ناحیه متفاوت و همچنین انگشت یا حسگر متفاوتی را امتحان کنید. به گونه‌ای که در ۶ ماه تمام نواحی به طور همزمان تست می‌شوند.

به این ترتیب تمام سنسورها را به صورت دوره‌ای تست کرده اید. همچنین لاگ آلارم بررسی شد و در صورت فعال بودن سیستم در گذشته علت بررسی و مشکل پیدا و رفع شد. در مرحله آخر باید تمامی عملیات و تعداد تجهیزات تعمیر شده ثبت شود. با توجه به حساسیت مکان، نوع تردد افراد، تعداد افراد حاضر، تمیزی محل، این بازدید هر ۴ هفته یکبار قابل انجام است.

بازدید فصلی

لطفا گزارش‌های بالا را بخوانید و بررسی کنید که اشکالات بالا به درستی رفع شده اند. از باتری و اتصالات آن بازدید کنید. مانند بازدید هفتگی، یک حسگر یا انگشت شست را در هر ناحیه برای آزمایش اعلام حریق فعال کنید. منبع تغذیه ۲۲۰ ولت را قطع کنید و ظرفیت باتری را بررسی کنید تا آژیرها روشن شوند.

بازدیدهای شش ماهه

در این دوره تمامی اتصالات، کابل‌ها و سیم‌ها تست شده و کارکرد آن‌ها تایید می‌شود. آژیرها تست شده و از صحت عملکرد آن‌ها اطمینان حاصل می‌شود. آشکارسازهای واقع در مناطق آلوده و آسیب دیده از باد تمیز می‌شوند و عملکرد آن‌ها تأیید می‌شود. تمام شستشوها بررسی می‌شوند و برچسب گواهی (CERTIFICATE) روی آن‌ها نصب می‌شود. آژیر بیرونی ساختمان، فلاشر و تمام اجزای متصل به زون تست شده است. همچنین بخشی از دتکتورهای متصل به هر زون در این مدت قابل تمیز کردن است.

بازدید سالانه

تمام آشکارسازهای متصل به مدار هر پانل باید حداکثر در مدت سه سال تمیز و آزمایش شوند. این سرویس در عملیات‌های ۶ ماهه، یک‌ساله یا سه‌ساله قابل تقسیم و انجام است. عملکرد آن به این صورت است که در طول سه سال تمام تجهیزات به طور کامل بازنگری می‌شوند (دتکتورها، دکمه ها، آژیرها، فلاشرها، ماژول‌های میانی و جداکننده ها). اگر محل نصب تمام یا بخشی از دتکتورها آلوده باشد این زمان کاهش می‌یابد.

اما حق افزایش زمان سرویس وجود ندارد. LED‌ها (نشانگرهای خارجی) نیز سالانه بررسی می‌شوند. همچنین مدارها در داخل، پلیت‌ها و باتری‌های پشتیبان برنامه طی دوره سالانه طبق دستورالعمل سازنده تمیز و بررسی می‌شوند و در صورت نیاز باتری‌های پشتیبان تعویض می‌شوند. باتری‌ها حداکثر پس از ۴ سال تعویض می‌شوند و در صورتی که دمای نگهداری از ۲۵ درجه سانتیگراد بالاتر باشد و یا تعداد دفعات شارژ کامل ۴ بار باشد، این زمان کاهش می‌یابد.

تاریخ انتشار ۱۴۰۱/۰۸/۱۰