سیستم اعلام حریق متعارف

سیستم اعلام حریق متعارف

اعلام حریق متعارف یک نمونه از حرفه‌ای‌ترین سیستم‌های اعلام حریق بوده که در آن میزان جریان عبوری از مدار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. زیرا اساس کار این سیستم اعلام حریق بر پایه میزان جریان عبوری از مدار بنا شده است.

در حالت کلی یک سیستم اعلام حریق متعارف از یک پنل مرکزی، تجهیزات کشف حریق مانند دتکتورها و هشدار دهنده‌های مختلف از جمله آژیر، آلارم دهنده های صوتی و نوری تشکیل شده است. پنل مرکزی کنترل و اعلان حریق به شبکه برق اصلی متصل می‌شوند. البته در حال حاضر وجود باتری های پشتیبان یا همان یو پی اس، امکان بهره‌وری از سیستم اعلام حریق متعارف را در زمان قطعی برق نیز ممکن ساخته است. تجهیزات این سیستم در مقایسه با انواع پیشرفته تر ارزان تر بوده و برای کاربرد در ساختمان های کوچک مناسب است. 

 همچنین استفاده از یک مدار برای شناسایی میزان جریان تاثیر زیادی در بهبود عملکرد این سیستم خواهد داشت. امروزه استفاده از سیستم‌های اعلام حریق به یکی از نیازهای ضروری جامعه تبدیل شده است.

زیرا با استفاده از سیستم‌های اعلام حریق می توان از وقوع اتفاقات ناگوار در نتیجه آتش سوزی جلوگیری نمود. اما یکی از سیستم‌های اعلام حریقی که در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته، اعلام حریق متعارف است. برای آگاهی بیشتر لازم است بدانید این سیستم اعلام حریق از تجهیزات حرفه‌ای برخوردار بوده و به کمک آن شما می توانید منطقه حریق را شناسایی نمود.

به عبارتی دیگر این سیستم متعارف می تواند به سادگی محل آتش سوزی را به افراد حاضر اطلاع دهد؛ تا به این طریق فرآیند رفع حریق با سرعت و عکس العمل سریع تری صورت گیرد.

بهتر است بدانید نمونه‌های ساده سیستم‌های اعلام حریق در صورت آتش سوزی افراد حاضر در محل را آگاه می کنند. اما اعلام حریق متعارف علاوه بر هشدار به افراد حاضر در صحنه، محل حدودی و کلی آتش سوزی را اعلام می کند. این موضوع به عنوان یکی از نقاط قوت این نوع سیستم اعلام حریق به شمار می رود.

سیستم اعلام حریق متعارف

تجهیزات سیستم اعلام حریق

ویژگی سیستم اعلام حریق متعارف

یکی از ویژگی های سیستم اعلام حریق متعارف، نوع سیم کشی آن است که به صورت ستاره ای می باشد. در این نوع سیم کشی هر کدام از تجهیزات سیستم به صورت جداگانه به پنل مرکزی متصل می شوند.

این نوع از اعلام حریق نسبت به انواع دیگر دارای تجهیزات اولیه‌ای با قیمت پایین تر می باشد. در صورت استفاده از این نوع سیستم، نمی توان نقطه دقیق آتش سوزی را تشخیص داد. اما وجود ویژگی زون در اعلام حریق متعارف، به طور کلی می توان منطقه آتش گرفته را مشخص کرد.

اساس کار این سیستم اعلام حریق به این صورت است که ابتدا حریق، نشت گاز، دود، حرارات و شعله توسط حسگر اعلام حریق و یا دتکتور اعلام حریق شناسایی می شود. سپس پیغام را برای پنل مرکزی اعلام حریق و یا در اصطلاح تابلو اعلام حریق ارسال می شود، سپس کنترل پنل مرکزی اعلام حریق پس ار پردازش های لازم و بررسی صحت وقوع حریق و عدم خطا در سیستم ، آژیر اعلام حریق و فلاشر اعلام حریق را فعال می کند. از مهمترین مزایا سیستم اعلان حریق می توان به تشخص سریع حریق و محل آن، اطلاع رسانی افراد حاضر در ساختمان و تخلیه هرچه سریعتر، تشخیص مکان دقیق آتش سوزی و انجام اقدامات لازم و کاهش زمان دسترسی به مکان حریق اشاره کرد.

 با این اوصاف برخی از ویژگی‌های این سیستم اعلام حریق عبارتند از :

  • عیب یابی بسیار آسان و سریع
  • نصب و راه اندازی سریع
  • هزینه راه اندازی مناسب
  • تشخیص صحیح محل آتش سوزی
  • برخورداری از مدارهای مختلف جهت تشخیص محل آتش سوزی
  • و…

برای دریافت اطلاعات بیشتر با مشاورین فروشگاه تجهیزات اعلام حریق آتش ندا در تماس باشید. ۰۲۱۴۰۳۳۰۳۸۸ – ۰۲۱۴۰۳۳۰۳۷۷

اجزای تشکیل دهنده سیستم اعلام حریق متعارف

کنترل پنل مرکزی اعلام حریق
  • مهمترین بخش از یک سیستم اعلام حریق متعارف، کنترل چنل یا مرکز کنترل آن می باشد. سایز تجهیزات مربوط به سیستم به وسیله مدار شعاعی به مرکز کنترل متصل می شوند. علاوه بر این آشکارسازها که در مناطق مختلف یک ساختمان قرار گرفته اند از طریق مدارها به این مرکز وصل می شوند.
  • هر کنترل پنل تعداد زون های موجود در یک ساختمان را نشان می دهد و می تواند تعداد محدودی از این زون ها را داشته باشد. همچنین بایستی حداقل دارای دو مدار باشد تا بتواند به دیگر تجهیزات اعلام حریق به صورت شعاعی یا شاخه وصل شود. این مرکز به وسیله مدار الکترونیکی، پس از آن که آتش را تشخیص داد، چراغ و آژیرهای اعلام حریق را به کار می اندازد.
ساشی اعلان حریق

یکی دیگر از تجهیزات تشکیل دهنده اعلام حریق متعارف شاسی می باشد. زمانی که فردی متوجه آتش سوزی در یک مکان می شود، می تواند با فشردن شاسی، آژیر یا زنگ های هشدار را در آن مکان به صدا در بیاورد. پس از فشردن شاسی سیستم اعلام حریق تحریک شده و به سمت مرکز کنترل ارسال می شود.

دتکتور اعلان حریق
  • یکی از بخش های سیستم اعلام حریق متعارف که حریق را تشخیص می دهد، دتکتور یا آشکارساز می باشد. انواع مختلف دتکتور با توجه به این که به کدامیک از ویژگی های آتش حساس باشند، مشخص می شود. یکی از انواع دتکتور، دتکتور دودی می باشد که به صورت سقفی نصب شده و به دود حاصل از آتش یا جرقه حساس است. نوع دیگری از آشکارساز دودی وجود دارد که به ذرات بسیار ریز دود حساس هستند و دتکتور مکنده نامیده می شود.
  • دتکتورهای حرارتی نیز وجود دارند که نسبت به حرارت حاصل از آتش حساس بوده و چنانچه دمای مکان مورد نظر بیشتر از حد مشخص شده برای سیستم اعلام حریق باشد، دتکتور از طریق پنل مرکزی، نقطه ای که در حال آتش گرفتن است را آشکار می کند. دتکتور ترکیبی نوع دیگری است که هم به وسیله دود و هم حرارت تحریک می شود و برای مناطق پرخطر و حساس مناسب است.

  • دتکتور گازی نیز در مقابل گازهایی مانند مونوکسید کربن و یا گاز شهری حساس است. دتکتور شعله ای مناسب برای مکان هایی است که موادی را نگهداری می کنند که این مواد در صورت آتش گرفتن قبل از دود و حرارت، ابتدا شعله ایجاد می کنند. این نوع آشکارساز با توجه به نوع اشعه ساطع شده از آتش به انواع مختلفی تقسیم می شود.

تجهیزات اعلان حریق
  • یکی از تجهیزات مهم در سیستم اعلام حریق متعارف، آژیر می باشد که در واقع یک وسیله شنیداری برای آگاه ساختن و اعلام آتش است. زمانی که آتش سوزی اتفاق می افتد و سیستم مرکزی اعلام حریق فعال می شود، رله ها وصل شده و آژیر به صدا در می آید. نوع دیگری از آژیرها وجود دارند که فلاشر نیز دارند و علاوه بر جنبه شنیداری، از لحاظ دیداری نیز افراد را آگاه به آتش سوزی می کنند.
ریموت اندیکاتور

ریموت اندیکاتور

  • از این وسیله برای مناطقی استفاده می شود که دارای بخش های مختلفی باشد. برای مثال در هتل ها یا ساختمان های مسکونی که در هر طبقه از ساختمان اتاق یا واحدهای زیادی وجود دارد. از این وسیله به منظور سرعت بخشیدن به پیدا کردن محل دقیق آتش سوزی استفاده می شود. این وسیله دارای چراغی می باشد که در صورت آتش سوزی در یک واحد چراغ مربوط به آن واحد روشن می شود.

زنگ هشدار متداول

سیستم های اعلام حریق متداول و اجزای سازنده آن همگی به همان کابل متصل می شوند که آنها را به یک صفحه کنترل اعلام حریق متصل می کند. هنگام فعال شدن این اجزا ، صفحه کنترل سیگنالی را نمایش می دهد. این نوع سیستم ها ارزان هستند و در امکانات کوچک به خوبی کار می کنند. 

مشکل اصلی سیستم های اعلام حریق متداول این است که وقتی یک مولفه اعلام حریق سیگنال تولید می کند و در صفحه کنترل ظاهر می شود ، راهی وجود ندارد که بفهمید کدام منطقه در ساختمان است. اگر پیش بینی می کنید این مشکلی باشد ممکن است بخواهید یک سیستم اعلام حریق قابل آدرس دهی را در نظر بگیرید

سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مدرن ترین نوع سیستم هستند و اجزای آن دارای شناسه های منحصر به فرد جداگانه هستند. هنگامی که یکی از اجزای سیستم شروع می شود ، آدرس را در صفحه اعلام حریق نشان می دهد. 

امکانات بزرگ از این سیستم ها استفاده می کنند زیرا به سرعت می توانند محل ایجاد سیگنال مشکل را مشخص کنند. این باعث صرفه جویی در وقت زیادی می شود زیرا شما را از جستجوی جز تولید کننده سیگنال بی نیاز می کند.

۴ حالت سیستم عملکرد سیستم اعلام حریق متعارف

حالت مدار باز زمانی رخ می دهد که یکی از سیم‌های موجود در مدار به دلایلی قطع شود. در این صورت سیستم به حالت مدار باز در خواهد آمد که در نتیجه آن چراغ زرد روشن می شود. با مشاهده این حالت، افراد مسئول نسبت به اصلاح مشکل به وجود آمده اقدام خواهند کرد.

اولین حالت در نمونه‌های متعارف سیستم‌های اعلام حریق، حالت عادی است. در این حالت میزان جریان بسیار کمی از سیستم عبور می کند. در حالت نرمال سیستم اعلام حریق متعارف چراغ سبز دستگاه روشن می شود.

در نمونه‌های متعارف سیستم های اعلام حریق، حالت هشدار در هنگام وقوع آتش سوزی فعال می شود. این حالت با روشن شدن چراغ قرمز دستگاه، فعال شده که در نتیجه آن افراد حاضر در محل از وقوع آتش سوزی آگاه خواهند شد.

حالت اتصال کوتاه در سیستم‌های اعلام حریق متعارف در اثر بروز اتصال کوتاه فعال می شود. برای آگاهی بیشتر لازم است بدانید اتصال کوتاه زمانی رخ می دهد که دو سیم فاز به یکدیگر اتصال نمایند. در این حالت نیز چراغ زرد روشن خواهد شد.

مدل های مختلف آژیر های اعلام حریق متعارف

آژیر‌های اعلام حریق متعارف بر دو نوع مستقل و عمومی تقسیم بندی می‌شوند. در آژیر نوع مستقل هر زون یک مدار آژیر مستقل دارد و در آژیر عمومی برای تمامی زون ها یک خط آژیر وجود دارد. آژیر مستقل برای پروژه‌های بزرگ و آژیر عمومی برای موارد کوچک تر استفاده می شود. با توجه به این که در ساختمان‌ های بزرگ در صورت بروز آتش سوزی نیاز به تخلیه مرحله ‌ای است و در نوع عمومی کلیه آژیرها در تمام طبقات فعال خواهند شد، استفاده از آژیر عمومی توصیه نمی‌گردد.

در سیستم اعلام حریق متعارف پنل‌ها نمی‌توانند اطلاعات دقیقی از مکان حادثه یا زمان دقیق آتش سوزی را مشخص کنند. بلکه تشخیص حریق به وسیله زون یا منطقه به صورت حدودی مشخص می‌شود. با توجه به استانداردها مساحت هر زون یا منطقه نباید بیش از ۲۰۰۰ متر مربع باشد. علاوه بر این مسافتی که یک شخص در یک زون جهت کشف مکان آتش سوزی طی می‌کند باید کمتر از ۶۰ متر باشد.

نمایندگی سیستم اعلام حریق متعارف

 اهمیت سیستم اعلام حریق و ضروریت استفاده از آنها در مکان ها و ساختمان های تجاری ، مسکونی و اداری با توجه به موارد گفته شده کاملا مشخص شده است. در ایران برند های مختلف داخلی و خارجی  در زمینه سیستم اعلام حریق و سیستم اطفای حریق وجود دارد. برندهای سیستم اعلام حریق ایران با توجه به قیمت بسیار مناسب نسبت به هم نوعان خارجی و کیفیت  بسیار خوب آنها بسیار مورد استفاده قرار  میگیرد.

برندهای سیستم اعلام حریق متعارف فروشگاه آتش ندا

تجهیزات اعلام حریق متعارف سنس sens

برای مشاهده محصولات اعلام حریق سنس کلیک کنید

تجهیزات اعلام حریق متعارف سایان sayan

برای مشاهده محصولات اعلام حریق سایان کلیک کنید

تجهیزات اعلام حریق متعارف زیتکس Zitex

برای مشاهده محصولات اعلام حریق زیتکس کلیک کنید

تجهیزات اعلام حریق متعارف تسلا Tesla

برای مشاهده محصولات اعلام حریق تسلا کلیک کنید

تجهیزات اعلام حریق متعارف زتا Zeta

برای مشاهده محصولات اعلام حریق زتا کلیک کنید

تجهیزات اعلام حریق متعارف تله تک Teletek

برای مشاهده محصولات اعلام حریق تله تک کلیک کنید

قیمت سیستم اعلام حریق متعارف

آتش ندا نمایندگی رسمی سیستم اعلام حریق متعارف برندهای معتبر بازار، سنس ، تسلا ، زیتکس ، سایان ، تله تک و زتا با بهترین قیمت و تضمین کیفیت در لاله زار تهران می باشد.

برای اطلاع از قیمت انواع سیستم اعلام حریق متعارف و تجهیزات آنها می توانید با شماره تلفن های زیر تماس حاصل فرمایید

زون بندی اعلام حریق متعارف

سیستم‌های متعارف اعلام حریق از چند مدار یا چندین زون تشکیل شده‌اند که هر مدار به تجهیزات مختلف اعلام مانند آشکار سازها و آژیرها و مانند آن مجهز بوده و در یک بخش جدا از ساختمان متصل شده‌اند. همه زون ها در قالب یک مدار به هم پیوسته به مرکز کنترل اعلام حریق وصل می شوند و در نتیجه هر مدار نماینده یک زون است. نحوه اتصال تجهیزات اعلام حریق به صورت شاخه‌ای یا شعاعی است.

تعداد حداکثری تجهیزاتی که امکان دارد در هر زون اعلام حریق امکان وجود داشته باشد، ۲۵ تجهیز است و در صورت بروز آتش سوزی چراغ مربوط به آن زون بر روی مرکز کنترل روشن می شود. در سیستم اعلام حریق متعارف هر مرکز کنترل می‌تواند شامل ۲، ۴، ۸، ۱۲یا ۱۶زون باشد. هر سیستم اعلام حریق می تواند به صورت چهار وضعیت مدار باز، مدار عادی، مدار هشدار و اتصال کوتاه باشد.